In een dubbelinterview in de weekendkrant van De Morgen laten toxicoloog Jan Tytgat en Europarlementariër Bart Staes (Groen) hun licht schijnen over het fipronilschandaal. Staes, zelf lid van een Antwerps voedselteam, stelt daarin dat mensen beseffen dat onze niet-duurzame voedselketen op zijn einde loopt. "Mensen willen weten wie hun producenten zijn'.
En laat het nu nét dat zijn waarvoor Voedselteams alles in het werk stelt. Als organisatie opgericht tijdens de voedselcrissen van de jaren 90 erkent ze het belang van transparantie. Voor de eigen producenten bouwden we met het Participatief Garantie Systeem (PGS) een kennisplatform uit waarin bedrijfswerkingen worden doorgelicht. Via portretten openbaren we vervolgens daarover onze bevindingen. Geen zaak van window dressing, maar een open, constructieve werkmethode ten behoeve van alle spelers in de voedselketen.
Hoeveel voedselcrisissen moeten er nog komen opdat ook de consument anders gaat denken over de voedselketen?
Staes: "Het besef dat onze voedselketen een niet-duurzaam model is dat op zijn einde loopt, begint stilaan door te dringen. Mensen willen weten wie hun producenten zijn, ze willen seizoensgebonden en lokaal eten. Dat is geen hype meer. Zelfs de grote spelers in de distributie spelen daarop in."
Klopt, maar blijft dat niet beperkt tot de happy few en tot mensen die genoeg geld hebben om biologisch geteelde voeding te kopen?
Staes: "Het zal misschien meer kosten, maar als je weet dat je gezond voedsel hebt dat lokaal geproduceerd is, als je weet dat er een band is met de producent en dat je kwaliteit eet, dan ga je meer willen betalen. Maar dat gebeurt niet in een vingerknip. Ik ben in Antwerpen actief in een voedselteam (een groep mensen die samen basisvoedsel kopen bij lokale of regionale producenten, SS). Daar zitten niet alleen de happy few in, of hooggeschoolden. Dat zijn gewone mensen die willen investeren in gezonde, lokale voeding. "De voedselketen barst van de problemen - van het gebruik van groeibevorderaars en hormoonverstoorders tot glyfosaat. Het grote probleem is en blijft de keuze voor een redelijk anoniem agro-industrieel model en niet voor veilige, gezonde en lokale voeding van lokale producenten. Als je daar niet voor opteert, kies je voor een landbouwmodel waarmee je op het einde van de rit inderdaad ongezond achterblijft. Daarom ben ik er voorstander van dat het FAVV terug onder de bevoegdheid komt van de minister van Volksgezondheid."
Tytgat: "Mee akkoord. Op die manier zijn er geen belangenconflicten meer mogelijk. Volksgezondheid is neutraal. Als je het FAVV laat afhangen van Landbouw, krijg je onvermijdelijk te maken met de boerenlobby - zij zullen wijzen op de kosten en werkgelegenheid."
Bron: De Morgen, 12-08-2017, weekendbijlage pag. 10-14
Foto: Eric de Mildt
En laat het nu nét dat zijn waarvoor Voedselteams alles in het werk stelt. Als organisatie opgericht tijdens de voedselcrissen van de jaren 90 erkent ze het belang van transparantie. Voor de eigen producenten bouwden we met het Participatief Garantie Systeem (PGS) een kennisplatform uit waarin bedrijfswerkingen worden doorgelicht. Via portretten openbaren we vervolgens daarover onze bevindingen. Geen zaak van window dressing, maar een open, constructieve werkmethode ten behoeve van alle spelers in de voedselketen.
Hoeveel voedselcrisissen moeten er nog komen opdat ook de consument anders gaat denken over de voedselketen?
Staes: "Het besef dat onze voedselketen een niet-duurzaam model is dat op zijn einde loopt, begint stilaan door te dringen. Mensen willen weten wie hun producenten zijn, ze willen seizoensgebonden en lokaal eten. Dat is geen hype meer. Zelfs de grote spelers in de distributie spelen daarop in."
Klopt, maar blijft dat niet beperkt tot de happy few en tot mensen die genoeg geld hebben om biologisch geteelde voeding te kopen?
Staes: "Het zal misschien meer kosten, maar als je weet dat je gezond voedsel hebt dat lokaal geproduceerd is, als je weet dat er een band is met de producent en dat je kwaliteit eet, dan ga je meer willen betalen. Maar dat gebeurt niet in een vingerknip. Ik ben in Antwerpen actief in een voedselteam (een groep mensen die samen basisvoedsel kopen bij lokale of regionale producenten, SS). Daar zitten niet alleen de happy few in, of hooggeschoolden. Dat zijn gewone mensen die willen investeren in gezonde, lokale voeding. "De voedselketen barst van de problemen - van het gebruik van groeibevorderaars en hormoonverstoorders tot glyfosaat. Het grote probleem is en blijft de keuze voor een redelijk anoniem agro-industrieel model en niet voor veilige, gezonde en lokale voeding van lokale producenten. Als je daar niet voor opteert, kies je voor een landbouwmodel waarmee je op het einde van de rit inderdaad ongezond achterblijft. Daarom ben ik er voorstander van dat het FAVV terug onder de bevoegdheid komt van de minister van Volksgezondheid."
Tytgat: "Mee akkoord. Op die manier zijn er geen belangenconflicten meer mogelijk. Volksgezondheid is neutraal. Als je het FAVV laat afhangen van Landbouw, krijg je onvermijdelijk te maken met de boerenlobby - zij zullen wijzen op de kosten en werkgelegenheid."
Bron: De Morgen, 12-08-2017, weekendbijlage pag. 10-14
Foto: Eric de Mildt
